Μετά από πολύωρες "(αμπελο)φιλοσοφικές" συζητήσεις με διάφορα αγαπημένα πρόσωπα κατέληξα σε αυτό που λέει και ο τίτλος:"Ο,τι αγαπάς πραγματικά δεν θα είναι ποτέ δικό σου για πάντα".ίσως να έπεισα τον εαυτό μου γι αυτό από ανάγκη για άμυνα απέναντι στις καταστάσεις. όπως και να χει. Εγώ αυτή την περίοδο το πιστεύω. Κι ευθύς εξηγώ τι εννοώ.
Έτσι είναι η ζωή.Έτσι έχει "αποδειχθεί". αν αγαπάς κάτι πραγματικά δεν θα είναι ποτέ δικό σου για πάντα. ίσως το αποκτήσεις για λίγο και για κάποιο διάστημα είναι δικό σου και μόνο δικό σου. Κάποτε όμως θα το χάσεις. Κι αν δεν το χάσεις, τότε ενώ το κατέχεις ακόμα αυτό το αρχικά πολυαγαπημένο, σταδιακά τα συναισθήματα σου για αυτό μειώνονται. λες πως ίσως δεν ήταν αυτό που αρχικά αγάπησες, πως άλλαξε στη διαδρομή. ίσως απλά να το απομυθοποίησες.Ο μύθος και η αγάπη-έρωτας είναι αλληλένδετες έννοιες.
Μα αυτό δεν είναι απαισιόδοξο.Η ζωή έχει εναλλαγές. Κακές και καλές στιγμές έρχονται και παρέρχονται. Η χαρά διαδέχεται τη στενοχώρια και αντίστροφα. Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν είναι σε μια μόνιμη κατάσταση ευτυχίας. Υπάρχουν στιγμές λύπης για όλους. Έτσι λοιπόν όταν έχεις κάτι που αγαπάς και είσαι ευτυχισμένος γι αυτό, θα πρέπει να αφήνεις την ευτυχία, τη χαρά, την αγάπη να εισχωρεί μέσα σου. Κάποτε θα το χάσεις. Κι είναι πολύ άσχημο τούτο το συναίσθημα. Θα κλάψεις, θα κλειστείς στο εαυτό σου, θα κάνεις άσχημες σκέψεις. Μα δεν είναι λίγο εγωιστικό? Είχες την τύχη να ζήσεις την ευτυχία για ένα μικρό ή μεγάλο διάστημα και πρέπει να είσαι χαρούμενος γι αυτό και περήφανος. Δε λέω να μην στενοχωρηθείς, μην αφήσεις τα αρνητικά συναισθήματα που νιώθεις να εκδηλωθούν, πρέπει. Μα καθώς θα περνάει ο καιρός(όσος νιώσεις εσύ ότι χρειάζεται) τότε σκέψου τις όμορφες στιγμές, φαντάσου τη ζωή σου χωρίς αυτές και συλλογίσου τι προτιμάς: μια επίπεδη και μονότονη ζωή χωρίς μεγάλες στενοχώριες, ή μια ζωή έντονη σε συναισθήματα μα που περιλαμβάνει όλη την γκάμα των συναισθημάτων, από χαρά ως λύπη? αυτό που αγάπησες και έχασες σου προσέφερε ακριβώς αυτό, σου προσέφερε ζωή, δηλαδή συναισθήματα.
No comments:
Post a Comment